Oud geestelijk verzorger Thom Spit overleden

Vorige week donderdag is oud collega Thom Spit, thuis overleden. Thom verbleef daarvoor in het Hospice Dommelrode in Sint-Oedenrode. We wensen de familie van Thom de komende tijd veel sterkte toe.

Afgelopen februari is onderstaand verhaal nog op intranet verschenen over Thom Spit:

Er verandert veel en dat gebeurt vaak ook snel. Collega's komen en gaan en voor je het weet ben je met 10 jaar Lunet al een oudgediende. Toch gaan we nog even verder terug in de tijd.

Zeg de jaren '80 en '90 van de vorige eeuw en ook wel een beetje over de eeuwwisseling heen. Toen klonk de naam Thom Spit vrijwel dagelijks op De Donksbergen en de huizen daaromheen.

Want pastor Thom - geestelijk verzorger - maakte op heel veel vlakken onderdeel uit van het leven van iedereen op het woonpark en ver daarbuiten.
Of het nu was tijdens de vieringen op zondag, bij uitvaarten of gewoon even onderweg een praatje makend, Thom was altijd een luisterend oor met een verrassende blik voorwaarts.
Na een gesprekje kon je er zogezegd weer even tegen. De groetjes van God, maar dan wel op z'n Thom's.

'Het verhaal' speelde altijd wel een grote rol in zijn leven.
Als initiatiefnemer van de Kersttocht zoals we hem nu nog steeds kennen, vond Thom het belangrijk dat het geboorteverhaal inzichtelijk werd gemaakt voor mensen die daar baat en plezier van hebben.
Dat hij datzelfde verhaal rondom de Vader en de Zoon ook vaak ontdeed van Bijbelse franje en heilige opsmuk, zorgde bij sommigen soms wel voor wat fronsende wenkbrauwen, maar nooit bij de bewoners van het woonpark.
Die snapte hem verrekte goed. En daar doe je het tenslotte voor, zei Thom altijd.

Dat leven eindig is, is voor Thom met enkele honderden uitvaarten 'op zijn naam' zo klaar als een klontje. En ook Thom is daarop sinds kort zelf geen uitzondering.
'Ik ben doodziek, maar heb gelukkig geen pijn. Maar beter worden doe ik niet meer.' En dan nog steeds die verrassende blik voorwaarts: 'Ik ben eigenlijk wel benieuwd.'

En dat zal daarboven dan wederzijds zijn - die nieuwsgierigheid - want ook al vertelde Thom Bijbelse verhalen met een eigen draai, in de kern ging het altijd over verbondenheid, breken en delen. En wat heb je nog meer nodig in je leven. Of dood. En toch leven.